انتظار!

 وقت رفتن همه را می بوسید

 به من از دور نگاهش را داد

 گفتمش مونس شبهایم کو

 عکس رخساره ی ماهش را داد

 گفتمش بی تو چه باید کردن

 تاری از زلف سیاهش راداد

 یادگاری به همه داد و به من

 انتظار سر راهش را داد