جاده!

جاده مسبب اولین دوری!

رو تنِ زخمیِ جاده کی غمِ رفتنُ ساخته؟

کی تو غربتِ جدایی خوابِ خورشیدُ شکسته؟

کی تو شهرِ عشقُ رویا شعرِ نفرینُ نوشته؟

کی برای منِ تنها طعمِ غم رو جا گذاشته؟

کی تو اوجِ قصه هاش منُ بی صدا گذاشت؟

میون پرنده ها تو اطاقم پا گذاشت؟

برای تنهای خسته بگین آسمون بباره

زیرِ پای پاک بارون یه کسی دل می سپاره

تن زخمی زیر بارون دیگه مرحمی نداره

رو تنِ زخمیِ جاده کی دیگه پاشو میذاره؟

نظرات 2 + ارسال نظر
سیامک سه‌شنبه 11 بهمن 1384 ساعت 22:59 http://siamaksalimy.blogsky.com

سلام .
باز هم مثل هر سال . با اومدن محرم دیگه آب مزه ای نداره .
آخه پیش دریای عباس سالهاست که شرمنده اس .
بهم سر بزن .
خداحافظ .

موسی جمعه 14 بهمن 1384 ساعت 22:22 http://moosakalim.mihanblog.com

سلام
خوب می نویسی
لذت بردم
به من هم سر بزن

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد