به چشمانت بیاموز:
هر کسی ارزش دیدن ندارد!
به چشمانت بیاموز:
که به چشم به راه بودن عادت نکند !
بیاموز:
که به در خیره نماند!
به چشمانت بیاموز:
که برای هر کسی بیخواب نشود!
به زبانت بیاموز:
که هر اسمی ارزش جاری شدن ندارد!
به زبانت بیاموز:
به هر کسی نگوید دوستت دارم!
به لبانت بیاموز:
هر لبی ارزش بوسیدن ندارد!
به پاهایت بیاموز:
هر راهی ارزش رفتن ندارد!
به آن دو بیاموز:
که به رفتن عادت نکند!
به اشکهایت؛ آن مروارید ها که بسیار عزیزهستند بیاموز:
که برای هر کسی نریزند!
به گیسوانت ؛ آن موج سیاه بیاموز:
که برای هر کسی افشان نشود!
به دستانت بیاموز ؛ به آن دو بیاموز:
که هر دستی ارزش لمس کردن را ندارد!
به قلبت بیاموز:
همیشه عاشق باشد و عاشق هر کسی نباشد!
همیشه عاشق باشد و عاشق هر کسی نباشد!
عالی بود خسته نباشید.
سلام .
خیلی زیبا بود و آموزنده .
مخصوصا خط آخرش
آوای زندگی ام به گوش زندگی ات نتواند رسید، ولی بیا با هم سخن گوییم،باشذ که هراس تنهایی را احساس نکنیم...!قشنگ می نویسی...خوشحال میشم به منم سر بزنی
عشق یعنی خویشتن را تمام کردن برای پدید آوردن چیزی مفیدتر از خویش.
سلام. خوبی؟
حقا که راست گفتی.