دنیای سبز دوستی ها ، یه دنیای بی خزونه،اگه باغبون دلامون دریچه ها رو روی هجوم تردید ها ببنده !
ما برای به یاد هم بودن به چند خط نوشته ، یه شاخه گل مریم یه عکس یادگاری، و خیلی چیز های دیگه نیاز نداریم.
حالا دیگه تداوم دوستیمون ، دست خودمونه، به این که:
چقدر نسبت به هم صادق باشیم، بی ریا باشیم، و با ایمان!
م
ای رهگذر
با نگاه بی انتهایت
به عمق تک تک حروف و
واژه هایم بنگر و
آرام آرام
مرا همراه با این صفحه ورق بزن...
و بعد به رسم روزگار مراو
عمق نو شته هایم را
به دست فراموشی بسپار...
...آواره سر گردان...
سلام
به یادگار برای کسی که نه! برای به یادگار ماندن برای روزهای نیامده ی فردا می نویسم تا یادم نرود آنچه که بودم.
موفق باشی